مهم تر از فوتبال

چه چیزی از فوتبال مهم تر است؟

چه مسئله ای مهم تری از فوتبال در زمین مسابقه وجود دارد؟

چه اتفاقی می افتاد که یک بازیکن یا تیم بیخیال نتیجه ی بازی می شود و به کار مهم تری می پردازد؟

سروش صحت می گوید:” یک فوتبالیستی فوتبالیست مهمی است که حواسش به دو مسئله باشد؛ اول اینکه داخل زمین با تمام وجود بجنگد و از جانش مایه بگذارد، اما مسئله مهم و دوم اینکه وقتی یک مسئله مهم تری پیش بیاید یادش باشد که فوتبال فقط یک بازی است و حالا وقت آن است که به مسئله ی مهمتر بپردازد. “

این دسته از فوتبالیست ها ابتدا اهمیت فوتبال را می دانند.

اینکه وقتی وارد زمین می‌شوند علاوه بر تیم و ورزشگاه چشم هزاران و شاید میلیون ها نفر دیگر در سراسر جهان به ساق پای  آن ها باشد  و هر نتیجه ای که در میدان مسابقه رقم بزنند مستقیم بر رفتار آنها تاثیر خواهد داشت.

اما هیچوقت نباید فراموش کنند که فوتبال با تمام اهمیتش فقط یک بازی است و وقتی مسئله‌ی مهم تر و انسانی تری مثل خانواده، مسائل اخلاقی ، نژادپرستی وهر مسئله ی مهم تر از فوتبالی اتفاق بیفتد، باید بدانند که فوتبال فقط یک بازی است.

در این مقاله سعی کردیم به مواردی بپردازیم که بازیکن یا تیم در حالی که نتیجه مسابقه بسیار اهمیت داشته وقتی مسئله ی مهم تری اتفاق افتاده، تصمیم گرفتند که به آن موضوع مهم بپردازند.

زیدان_ ماتراتزی ، فینال جام جهانی ۲۰۰۶

هوراشیوا لیزوندو(داور فینال۲۰۰۶ ):” هرگز بازیکنی را که پس از اخراج چنان آقامنشانه میدان را ترک کند، ندیده بودم”

زین الدین زیدان کاپیتان ۳۴ ساله فرانسه که آخرین تورنمت ورزشی اش را پشت سر می گذاشت ،

او قبل از جام جهانی با لباس رئال مادريد از بازی‌های باشگاهی خداحافظی کرده بود و قرار بود بعد جام جهانی هم از بازی های ملی خداحافظی کند.

جامی که در آن هیچوقت بازی به یاد ماندی اش در مقابل ستارگان برزیل فراموش نمیشود.

در آن تورنمت زیدان تیم را یک تنه  تا فینال آورده بود. تا با پیروزی برابر ایتالیا و قهرمانی جهان به عنوان کاپیتان از دنیای فوتبال خداحافظی کند.

و تک گل تیمش در آن بازی مهم را خودش با یک ضربه ی پنالتی چیپ وارد دروازه بوفون کرده بود.

در حساس ترین بازی عمر زیدان، در مسابقه‌ای که اگر پیروز زمین می شد، هم به عنوان قهرمان جهان، و هم به عنوان بهترین بازیکن جام وداعی جاودان با دنیای فوتبال داشت

بازی در وقت های قانونی با نتیجه ی یک یک مساوی شد تا کار به وقت های اضافه بکشد

در دقیقه ی ۱۰۹ بازی بود،  دوربین‌های تلویزون تصویر مارکو ماتراتزی مدافع گلزن ایتالیا را به تصویر کشیدند که نقش برزمین شده بوده،

بوفون داشت به کمک داور میگفت که صحنه را دیده و گتوزو به شدت به داور اعتراض می‌کرد .

تصویر آهسته نشان می‌داد که زیدان با ضربه ی سر به سینه ی ماتراتزی او را نقش بر زمین کرده است .

داور که صحنه را ندیده بود پس از مشورت با کمکش زیدان را از زمین اخراج می کند .

تا آخرین قاب خداحافظی زیدان از فوتبال یک کارت قرمز در فینال جام جهانی باشد نه کاپ قهرمانی و بهترین بازیکنی.

هورا شیوا الیزوندو داور آرژانتینی مسابقه بعدها گفت:”هرگز بازیکنی را که بعد از اخراج چنان آقامنشانه میدان را ترک کند ندیده بودم”

 هر وقت ار زیدان در مورد آن حرکت سؤال می شد تنها به عذرخواهی از همگان بسنده می کرد و می گفت رفتارش ناشایست بوده، اما به عنوان بخشی از زندگی و دوران فوتبالم این حرکت را می پذیرم و هضمشم می کنم.

ماتراتزی پس از سالها تفره رفتن و مظلوم نمایی بالاخره سال۲۰۲۰ در یک لایو اینستاگرامی اعتراف کرد که بعد از تنش های مختلف بین او و زیدان در طول مسابقه در یک صحنه که پیراهن زیدان را می کشد.

“زیدان به من گفت که بعد از بازی پیراهنم را بهت می دهم و من گفتم خواهرت را ترجیح می دهم”

و همین حرف باعث برانگیخته شدن زیدان و ضربه زدن به ماتراتزی می شود.

اما مسئله ی اصلی این است که وقتی بازیکنی به عظمت زیدان در همچین مسابقه‌ای همه چیز را فراموش می کند و به موضوع مهمتری می پردازد نشانگر این است که همیشه مسائلی مهم تر از فوتبال هم وجود دارد مثل خانواده

و زیدان به خوبی این مهم را می فهمد و تشخیص می دهد که فوتبال فقط یک بازی است بازیی که درآن با تمام وجود ‌و توان باید مبارزه کرد و جنگید. اما وقتی مسائل مهم تری مثل خانواده به میان می آید باید بفهمیم که فوتبال فقط یک بازی بیشتر نیست و باید به آن مسائله ی مهم تر بپردازیم.

**********************

لیگ برتر ایران_امین متوسل زاده

“بر زمین افتاد شمشیرت ولی چون جنگ بود////

بر تو می شد زخم ها زد، بر من اما ننگ بود”////

در تاریخ ۳مهر۱۳۸۸ ساعت ۱۵۰۰ ورزشگاه شهید دستگردی تهران

هفته هشتم لیگ برتر ایران

فصل۸۹ _ ۱۳۸۸ تیم استیل آذین تهران میزبان فجر شهید سپاسی ‌شیراز بود.

در دقیقه‌ی ۴۹ مسابقه حمید نشاط جو دروازه بان تیم استیل آذین در اثر برخورد با مهاجم حریف سرنگون شد و داور هم خطایی تشخیص نداد.

و توپ در شرایطی که دروازه خالی بود ، جلوی پای امین متوسل زاده بازیکن فجر افتاد. و در حالی که می توانست با یه بغل پا دروازه خالی را باز کند، بدون معطلی توپ را به اوت زد تا به وضعیت گلر مصدوم تیم حریف رسیدگی کنند.

بازی در نهایت با تساوی ۱_۱ به پایان رسید. و در پایان فصل فجر فقط بخاطر یک امتیاز کمتر نسبت به پاس و راه آهن به دسته ی یک سقوط کرد تا هشت سال از سطح اول فوتبال ایران دور بماند.

وقتی بعد از پونزده سال از امین متوسل زاده درباره این صحنه پرسیدم می گوید: “سه روز قبل از آن بازی از تلویزون بازی منچستر یونایتد را نگاه می کردم. وین رونی در حالی که دفاع مصدوم آفساید را پر کرده بود گل زد . و من در تنهایی خودم با تعجب این سوال برایم مطرح شد : که چه ارزشی داشت این گل؟؟

و وقتی سه روز بعد این صحنه برایم اتفاق افتاد با تمام اطمینان توپ را بیرون زدم.”

هر چند بعد از آن  اتفاق روزگار سختی بر این جوان ورزشکار گذشت،  اما هیچ وقت حتی برای لحظه ای از کرده ی خود پشیمان نشد.

این حرکت آنقدر زیبا بود تا از سوی فیفا به عنوان حرکت جوانمردانه ی سال انتخاب شود.

امین متوسل زاده حتی اگر آن صحنه را گل می زد باز هیچکسی از او خرده نمی گرفت. ولی آن لحظه مسئله ی مهم تری بنام انسانیت وجود داشت تا این بازیکن به این نتیجه برسد که فوتبال فقط یک بازی است  و باید به انسانیتی پرداخت که خیلی از فوتبال قابل اهمیت تر دست

“بر زمین افتاد شمشیرت ولی چون جنگ بود////

بر تو می شد زخم ها زد، بر من اما ننگ بود”////

***************

بازی پاریسن ژرمن_ باشاک شهیر،  همه علیه ی نژادپرستی

هفته ی ششم و پایانی لیگ قهرمانان اروپا در سال فصل۲۱_ ۲۰ روز سه‌شنبه ۸ دسامبر ۲۰۲۰  ساعت ۹شب به وقت پاریس در ورزشگاه پارک د پرنس شهر پاریس دو تیم پاریسن ژرمن فرانسه و باشاک شهیر ترکیه به مصاف هم رفتند .

در دقیقه‌ی ۱۴ بازی بود که سباستین کولتسکو داور چهارم اهل رومانی مسابقه داخل گوشی چیزی به اووید هاتگان داور اول که هموطنش هم بود گفت، داور بازی را متوقف کرده، کنار خط آمد و پیرو بیو کمک مربی اهل کامرون تیم ترکیه ای را به خاطر اعتراض اخراج کرد.

هرچند تیم داوری با زبان مادری صحبت کرده بودند اما اوکان بورک سرمربی باشاک شهیر متوجه حرفای آن ها می شود و به شدت به داور مسابقه اعتراض می کند

بعد از اون کادر فنی باشاک شهیر و بعضی از بازیکنان دو تیم از جمله نیمار و امپاپه از تیم حریف دور داور مسابقه حلقه زده اند. و در حال پرسیدن یک سوال هستند که داور چهارم از چه واژه ای استفاده کرده است؟

(آن مرد سیاه)

داور چهارم از گوشی به داور اول  گفته :“آن مرد سیاه که آنجاست ممکن نیست برو و کارت نشانش بده“

(آن مرد سیاه)

اصطلاحی نژادپرستانه که سباستین کوستو داور چهارم به کار برده بود خشم هر دو تیم را برافروخته بود.

و باعث اعتراض هر دو تیم شده بود.

بازی ده دقیقه متوقف می شود، ولی تیم باشاک حاضر به ادامه ی مسابقه نیست و زمین بازی را ترک می‌کند.

تیم پاریسن ژرمن نیز در اقدامی زیبا به حمایت از تیم حریف و مقابله با نژادپرستی زمین مسابقه را ترک می کند تا برای اولین بار در یک مسابقه هر دو تیم به نشانه ی اعتراض به داور زمین بازی را ترک کرده باشند.

فیفا تحقیقاتش را در این باره آغاز می کند و روز بعد در صورتی که در آئین نامه ی لیگ قهرمانان به صراحت ذکر شده است:” اگر تیمی از یک بازی رسمی امتناع کند باید نتیجه ی بازی را واگذار و ۲۵۰ هزار یورو جریمه شود”

در بیانیه ای جالب تصمیم به ادامه ی مسابقه با تیم جدید داوری می گیرد.

کار زیبای تیم پاریسی در حمایت از حریف خود باعث شد تا برای اولین بار در یک مسابقه‌ ی فوتبال که نیمه تمام ماند تیم داوری سه صفر بازنده شوند.

بازی فردای آن روز و با تیم جدید داوری از هلند با قضاوت دنی مک کلی برگزار شد و دو تیم قبل از شروع مسابقه با پیرهن هایی که روی آنها حک شده بود” نه، به نژادپرستی ” گرم کردند.

در ورزشگاه  پارک د پرنس بنرهایی علیه نژادپرستی نصب شده بود.

و بازیکنان دو تیم به همراه داوران قبل از سوت آغاز دور حلقه‌ی وسط زمین زانو زدند

تا به نژادپرستی اعتراض کرده باشند.

این حرکت زیبای تیم پاریسن ژرمن امکان داشت به جرم تبانی با تیم حریف بر علیه ی داور مسابقه تبعات سنگینی را برای آنها به همراه داشته باشد

اما با صراحت تمام قید نتیحه فوتبال و تمام عواقب آن را زدند و به مسئله‌ی مهمتری که مبارزه با نژادپرستی بود پرداختند.

و در بیانیه ای اعلام کردند:”همه ی انواع نژادپرستی با ارزش های این تیم ، رئیس باشگاه، کارکنان و بازیکنان مغایرت دارد.”

بازی روز بعد تکرار شد و تیم پاریسی با برتری۵_۱ به عنوان سرگروه و بالاتر از لاپزیش راهی مرحله‌ی یک هشتم پایانی شد.

*****

این ها نمونه هایی بود تا نشان دهد فوتبال با تمام هیجان و اهمیتی که در نتیجه ی آن وجود دارد فقط یک بازی است.

و گاهی اوقات مسائل خیلی مهم تری اتفاق می افتد که فوتبال را در مرحله‌ی دوم قرار می دهد.

زیدان هر چند آخرین قاب ورزشی اش خداحافظی با کاپ قهرمانی جام جهانی نبود.

یا امین متوسل زاده تیمش آخر فصل به دسته ی پایین تر سقوط کرد.

و تیم پاریسن ژرمن امکان داشت به جرم تبانی با تیم حریف برعلیه ی داور مسابقه با محرومیت شدیدی همراه شود.

اما همه ی آن ها در زمان درستی ، تصمیم درستی را گرفتند.

تصمیمی که در آن موضوعی مهمتر از فوتبال وجود داشت و فوتبال در مرحله ی بعدی قرار گرفت.

زیدان به یک دنیا ثابت کرد که خانواده مهم تر از هر چیزی است.

امین متوسل زاده نشان داد که گل زدن به هر قیمتی ارزش ندارد.

و تیم پاریسن ژرمن با تمام وجود در مقابل نژادپرستی ایستاد.

شاید در موقعیت های مختلف از نهاد خانواده دفاع شده است،یا انسانیت تکریم شده و یا اینکه با نژادپرستی مبارزه گردیده. اما هیچکدام به اندازه‌ ی فوتبال نتوانستند این تصویر را زیبا ترسیم کنند.

و باز هم سؤالی همیشگی و تکراری،

آیا این اتفاقات هستند که فوتبال را زیبا می کنند یا فوتبال هست که آنها را زیبا جلوه می‌دهد.

• با این وجود که همگی می دانیم این مسائل از فوتبال مهم تر هستند اما فراموش نکنیم این وجود فوتبال است که هر زشتی را زیبا و هر زیبایی را زیباتر نشان می دهد.